yalnızlık

Merhaba gecem,karanlığım.. merhaba çığlıklarımı duymayanlar..
yazıyorum yazdıkca yazasım geliyor.. kalem,kağıt anlar oldu halimden.. kimseler anlamazken sadece kağıt ve kalem.. sevdim be sevgilim çok sevdim... her nefesim de iç çekerek sevdim.. her nefesim de o güzel gözlerine bakarak sevdim.. sevdim ben sevmesine de ama o yaktı,yıktı kendi gibi yalan bulaştırdı sevgiye.. sevemedi ki o beni sevemedi. belki de ben çok sevdim ? belki de çok seven her zaman az seviliyor.. anlayamadım kı bü dünya da sevenin yeri nerde ? seven neden baş tacı edilmez ki ? sen benim yaşadığım en masum aşktın oysa ki .. hani gittin ya , arkana bile bakmadın.. bitti dedin ya .. en çok sol yanım acıdı bilyior musun? her gece kafamı koydugum da yastıga gözlerim tavana dikilir dikilmez gelirdin aklıma.. uykularımı alır götürürdün , beni benden alıp götürdüğün gibi.. en çok gözlerini severdim.. yalan söylemiyor gibilerdi sanki ? söylemiyorlardı gerçekten dimi sevgilim? sen miydin ben artık yokum diyen ? şimdi yokluğun da büyüyor yalnızlıklar.. şimdi yokluğun da ölüyorum ben.. sahi unuttun mu ? unuttuk mu ? ama sevmiştik.. usulca yaklaşırdın iyiki varsın derdin.. ben hala varım ama iyiki mi bilmiyorum.. kader diyip geçelim mi , kader diyip gülelim mi ? şimdi yalnızlıgımla nerelere gideyim? 

....

yazıyorum gecenin,kör,sağır ve dilsiz olduğu bir hüzünlü geceden..  yazdıkça yazasım , yazdıkça ağlayasım geliyor ama ben yine de hıçkırıklara boğulana kadar yazacağım.. duyuyor musun sevgilim ? nerede , kimlesin ? izliyor musun gökyüzünü? yorgun sanırım gökyüzü , ya da yıldızlar bize küsmüş olabilir mi sevgilim? ya da gökyüzü ağlayacak kadar ne yaşamıs olabilir? ben yine yazıyorum , nerede,kiminle,ne yaptıgını bilmeden yazıyorum.. boş kalmasın satırlarım , doldursun en derinden parçalayan sözlerim.. sahi unuttun mu sen beni? sahi varmıydın yokmuydun? yok gibiydin sanki sevgilim.. yada varla yok arasın da gidip geldin.. yokluğunun bilmem kaçıncı gecesi , kırık bir kalp ve kısa bir not ' Seni Çok Özledim'..

Tebrikler Olsun Gidişine

acelen neydi? neden böyle ansızın çekip gittin? düşünmedin mi geride hüzünle,acıyla bıraktıgın beni.. düşünmedin mi ne yapar ne eder bu bensiz diye? düşünmedin tabi.. ansızın çekip gidişlerin vardı senin hiçbirşey söylemeden giidişlerin.. ayak izlerin ve yastıgıma sinmiş o güzel aksamı sergileyen mis gibi kokun. gittiğin günden beri tutamadım gözyaşlarımı düğümlendi birşey boğazımda.. konuşamadım,söyleyemedim anlatamadım ki soranlara.. diyemedim ki bitti.. diyemedim.. dönecek diyorum dönecek şu kapıdan içeri tekrar girecek.. ve ben ona koşup sarılacagım hoşgeldin 'sevgililerin en yücesi'diyeceğim.. git demedim ki sana hep kal dedim , hep yanımda ol dedim.. neredesin sevgili? nerdesin gözlerine bakmaya doyamadığım , kokusunda hzuur bulduğum , her saniyesin de özlediğim.. sarıldığımda kokusunu içime çektiğim insan.. neredesin hangi şehirde nerede kiminlesin? ben sadece yalnızlığımla birlikte seni bekliyorum.. çık gel sevgilim..gel artık.. bak yine yazamıyorum sevgilim.. SENİ BEKLİYORUM..SENİ ÖZLÜYORUM.

KISA BİR NOT

 

içimde uzun zamandır anlatamadıgım bir şey vardı.. neyse ki artık birşeyleri dile getirmenin zamanı geldi gibi görünüyor. uzun zamandır yazmadım çünkü biliyodum yazınca daha kötü olacagımı gerçi birşey de fark etmedi içime attıkca daha kötü oldum.. ama artık içimde birikenleri buraya dökmenin tam zamanı.. neyse o kadar güzel geçtiki herşey.. hani derler ya 'insan sevdiğinin yanında zamanın nasıl geçtiğini fark etmiyor' çok doğru.. sahi temmuz,ağustos,eylül,ekim,kasım,aralık,ocak? nasıl geçti tam tamına 19 gün bugün ! bugün kelimelerimin kıyafetsiz kaldıgı gün bugün 18ocak! yazamıyorum sevdiğim yazamıyorum.... SEN ANLA!

-SEVGİLİLERİN EN YÜCESİNE...

Hayat böyle işte!

Şimdi içimde varmaktan çok bir gitme isteği. Zaman o kadar cimri ki; hiçbir saniyesini vermiyor geri. Zamanın değerini daha iyi anlıyorum bu yalnızlık yolunda şimdi , ki beni zaten bu kalabalıklar yalnızlaştırdı sevgili. Yalnızlık tek başına taşınır. Sakın yanlış anlama, kendimi yitirmiş değilim, sadece sende kayboldum o kadar. Hayat sunduğu her engelin arkasına bir mutluluk saklıyor. Elbet yolumu bulurum yine. Elbet yine mutlu olurum. Kış geldi bak, ayrılığımızın beyaz çölü. Yine bahar gelecek, yine mevsimler dönecek ama gelecek de bir gün geçecek. Bu kadar konuştuğuma bakma. Aslında ben sana hep susacaktım ama sen kelimeleri ağzımdan çaldın. Ah sevgili… Beni benden alıp gittin; içimde bensizlik dışımda sensizlik var şimdi. Sadece şunu merak ediyorum; hiç ağlamıyor musun özlerken? Bu kadar mı yoruldun benden..Şimdi son sözüm sana şu sevgili: bazı erkekler adam doğar, bazıları sonradan adam olur. Ben aşkı nimet gibi başımın üstünde taşıdım; bundandır boyun eğmeyişim. Riski bazen kazanmak, bazen de elindekini kaybetmemek için alırsın. Hayat böyle işte korkun kadar kaçar, cesaretin kadar savaşırsın!  

Acım mı ? -Geçmedi.. Alıştım sadece.

Zordur herşeyi bir kenara bırakıp etrafa sahte gülücükler saçmak , zordur acın dinmeden hayata tutunabilme çabası.. zordur kaçırılıp giden gözler , zordur kimsesizlik.. karşımda içimi döktügüm bir blog ve yorulmadan yazdıgım klavyem. yazdıkca yazası geliyor insanın. Meğer herşey bu kadar basitmiş meger herşey buraya kadar dediğimiz son noktayı bulana kadarmış. Hala farkında olmadan yaptıgım hataların bedelini ödüyorum .. öylece yorgun. dalı kırılmış narin bir çicek misali..

-Acım mı ? -Geçmedi.. Alıştım sadece.

Kendi İçimden..

Bana gülmeyi öğretemeyen hayat..acılar sunan hayat…ağlatan,can yakan hayat..
hiçbir tesellisi olmayan , teselliyi bulamayan ,bulduğumuzda da yaşatmayan hayat..
sevinçlerimden daha çok mutsuzluğumla yaşatan hayat..